Rozdział 35"Nie pozwól"

W POPRZEDNIM ROZDZIALE
Nie odpowiadałam,tylko po prostu wyszłam.Biegłam przed siebie.W pewnym momencie oparłam się o jedno drzewo i zsunęłam w dół.Łzy zaczęły mi płynąć.Dlaczego wszyscy mnie nienawidzą?Co ja im takiego zrobiłam?Mam serdecznie dość!Wiem,że muszą być trudności,ale czy ja aż tak bardzo byłam zaślepiona?To złudzenie,że w końcu będzie na prawdę dobrze.To koniec.Teraz wiem.Nie ma sensu dłużej tego ciągnąć.Nie ma sensu znów się łudzić,mieć niepotrzebną nadzieję.Nie ma sensu.Może po prostu marnujemy czas?Może nie dla nas miłość? A może to za wcześnie?Może nie jesteśmy gotowi?Ale na pewno to koniec...

Nagle zatrzymało się auto.Szyba spuściła się,a w aucie siedział kto?No nikt inny niż nasz kochany pan Harry Styles.
-Wsiadaj.Wytłumaczysz mi to.
Wstałam z ziemi i odeszłam do auta.
-A co tu tłumaczyć?!Przecież wszystko jasne!Ty wolisz dziewczyny które pójdą z tobą do łóżka,nie ważne czy za darmo czy za kasę byle ,żeby poszły!Ty wolisz bójki,wyścigi,zadawać się z tymi debilami,którzy są tak samo nic niewarci jak ty!A ja?!A ja mam już od dzieciństwa wypisane na czole "mam same zmartwienia i nigdy się nie uśmiechnę"!Cały czas żyję w strachu!Mam tego dość rozumiesz?!Muszę z tym skończyć i to raz na zawsze!Nie chcę się cały czas denerwować!Na nikim nie mogę polegać!Ja... ja nie mam już o co walczyć.Wszystko straciłam.Wszystko!Nie mam mamy,tata nas zostawił,ciągle pakuję się w jakieś problemy.Wszystko ma swój koniec,widocznie nadszedł mój...
-Victoria!Przestań!Walcz dla mnie!Kocham cię i nie poddam się rozumiesz.Jesteś dla mnie wszystkim!Nie poddawałem się do tej pory i teraz też się nie poddam rozumiesz?!Zależy mi na tobie!Nie poddam się do puki nie będziemy razem na zawsze.
-Harry proszę cię zostaw mnie raz na zawsze!-jeszcze bardziej się rozpłakałam.-pora się rozstać i to zostawić.Po prostu mnie zostaw!Zapomnijmy o sobie...-pobiegłam do domu.Wiem,że go kocham ,co już mówiłam wielokrotnie,ale nie ma sensu.Nic chcę się cały czas kłócić.Chcę żyć w spokoju.Usiadłam na schodkach przy wejściu i w spokoju płakałam.Weszłam do domu.Zapaliłam światło w salonie.Usiadłam na sofie.Popatrzyłam się po salonie.Wszędzie nasze wspólne zdjęcia.Łzy jeszcze bardziej zaczęły mi płynąć.Poszłam do pokoju i wzięłam laptopa.Usiadłam na łóżku i weszłam na TT.
"Nie zawsze jest sens ciągnąc coś dlaej.Bywa ,że lepiej o czymś zapomnieć i nie wracać do tego.Jednak czy tak można? Nie zapomnę cię Harry ♥ "
Wyciągnęłam swoją walizkę.Otworzyłam szafy.Wszystkie ciuchy wkładałam do walizki,a łzy kapały na nie.Nie było takiego materiału ,gdzie nie byłoby ani jednej mojej łzy.Do osobnej torby wsadziłam wszystkie zdjęcia jakie miałam w albumie.Walizka była już spakowana i zamknięta.Wyszłam z domu,a na stoliku położyłam mu klucze od mieszkania.Wyszłam i poszłam do domu mamy.Tęskniłam za nią.Usiadłam na łóżku i oglądałam wspólne zdjęcia.Jak mogła o nim zapomnieć.Wzięłam torbę ze zdjęciami i poszłam przed dom Hazzy.Był już w domu.Na murze przed jego domem poprzyklejałam nasze zdjęcia i ustawiłam rzutnik na przeciwko nich,tak aby wyświetlił nasze wspulne zdjęcie.

takie coś zrobiła Victoria ( oczywiście z ich zdjęciem)

                                                                      ***Harry
Krążyłem po sypialni,nie wiedząc co mam zrobić.Victoria się wyprowadziła,czyli mówiła na poważnie.Tylko,że ja nie chcę jej stracić.M rację.To nie sprawiedliwe,że cały czas mamy jakieś przeszkody.Kiedy zrezygnowany spojrzałem w okno zobaczyłam przepiękny widok.Ja i Victoria na jednym ze zdjęć na tle innych.Kocham ją,ale nie wiem jak ją odzyskać.Mówi ,że mnie kocha,ale sam już nie wiem.Może ona po prostu boi się kolejnego zranienia.Nie wiem.
                                                                    ***
Obudziłam się rano.Odświeżyłam się i ubrałam w kolejną sukienkę.
  
Postanowiłam się przejść.Przewietrzyć i wszystko przemyśleć.Przemyśleć w moim przypadku znaczyło powspominać.Nie zawsze to lubiłam ,ale teraz tego pragnęłam.Idą przez rynek zauważyłam Michelle.Miała miejsca przy nadgarstkach owinięte bandażem.Podbiegłam do niej... 
                                                    TO BE CONTINUED ...